Temidden
van de bebouwing van de Sint Janskerkstraat en het
Dragonderspad, bevond zich het Boerenbedrijf van de Fam.
Bremer. Het pand heeft in de loop der jaren enige
veranderingen ondergaan. Zo is de deur aan de kant van het Dragonderspad enkele meters naar boven verplaatst en zijn er op de vroegere hooizolder, ramen gekomen. Aan de rechterzijde van de "stal " bevond zich het winkeltje en het woonhuis. In het winkeltje werd de melk, zo van de koe, vanuit huis verkocht, waardoor men menig buurtbewoner met een pannetje of kannetje het pand zag verlaten. De toenmalige strenge winters, met vorst en heviger sneeuwval, en daarbij de gemeente alleen de grote en doorgaande wegen met een laag zout voorzag, werd het Dragonderspad, zeer zeker in de ogen van de jeugd, van strooien ontzien. Vanwege het hoogteverschil tussen Klarendalseweg en Rosendaalseweg, was het Dragonderspad een ideaal paradijs om met een slee naar beneden te racen. Als echter de mest van de koeien door Ben Bremer in de mestwagen werd geladen, en door het ingespannen paard, die door de gladheid op scherp was gezet, (ijzeren noppen onder de hoefijzers) met veel moeite het Dragonderspad was opgetrokken, werd de weg door de jeugd, zonodig met handen en voeten gereinigd, om de sneeuwpret weer te kunnen hervatten. Tijdens het sleetje rijden werd er bij het oversteken van de kruising met de Sint Janskerkstraat, dan ook menigmaal de kreet "hakke wieke zolen" gehoord. De rit kon niet verder dan de Rosendaalseweg worden voortgezet vanwege het spijlenhek met daarachter nog een houten schutting, in de volksmond "het bos van Dr. de Hartog" genoemd, oprichter van de AKU. Op de plaats van "het Bos" is later het Leeuwensteinplein, de Dr. Hartogslaan en het kantorencomplex van de Postbank verrezen. |