Tot de afbraak, begin jaren '70, was Klarendal een dicht bevolkt wijk.

 

De bebouwing, in de meeste straten, bestond uit beneden- en bovenwoningen wat nog terug te zien is in o.a. Agnietenstraat en Bosstraat, deze woningen zijn voor de slopershamer bespaard gebleven en omstreeks 1980 gerenoveerd. Aangezien de bewoners van het wijk overwegend katholiek waren, verklaart dat misschien ook wel het aantal grote gezinnen met veel kinderen.

Doordat er veel katholieken in Klarendal woonachtig waren, werd de Parochie-kerk van de St. Jan aan de Hoflaan te klein, om de gelovigen tijdens de kerkdiensten te huisvesten, momenteel bijna niet meer voor te stellen. Daarom is toendertijd dan ook besloten, om aan de westzijde van het wijk, een kapel op te richten, n.l. de Maria kapel in de Rapperdstraat.
De kerkdiensten in die kapel werden gehouden door de kapelaans van de St.Janskerk, de namen van kapelaan Snelders, overigens later pastoor van die parochie, en kapelaan Beckers kan ik me nog wel herinneren, evenals de naam van pastoor Voskuil. Ook kwam het regelmatig voor dat de pastoor of een van de kapelaans, lopend ofwel per fiets, in het wijk op huisbezoek gingen, of  een zieke parochiaan een bezoek brachten, om hem of haar, ter communie te laten gaan. Dit laatste was altijd duidelijk waarneembaar, namelijk de hand van de geestelijke was dan onder zijn jasrevers gestoken. In de straten kon men dan ook menigmaal zien, wanneer de geestelijke passeerde, dat hoed of pet werd afgenomen of een kruis werd geslagen.

Ook kan ik me nog goed herinneren dat 's middags, klokslag 12uur, de kleine klok werd geluid ook wel het angelusklokje genoemd. Daar tegenover echter werd 'sZondags voor de Hoogmis, die omstreeks 10uur begon, met drie klokken geluid.