Boven ons woonde de familie Diesveld.

Mijn opa en oma Hermeling hadden een viswinkel op de hoek van de Willemstraat en de Rappardstraat. Mijn vader was ook visboer, hij ventte met een kar. Samen hadden ze een pakhuis, daar kon je komen vanaf de Rappardstraat onder een poort door waar ook nog woningen waren. Boven het pakhuis woonde de familie Arts, zij hadden veel kinderen. Bij de ingang van de poort kon je in de zomer vanuit een raam aan de kant van de Rappardstraat ijs kopen (ik dacht dat ze Massop heten). Zaterdags stond mijn vader met een kraam op de Hommelse markt voor de winkel van Hagen's warenhuis. Later is de markt verhuisd naar de Akkerstraat, daar had hij een kraam voor de kapperszaak van de fam. Nijland.
Later zijn we verhuisd naar de Rapparddwarsstraat 31, het huis wat er stond was weg gebombardeerd in de oorlog. Ze hebben er nieuwbouw tussen gezet, een boven en benedenwoning. Het huis had een portiek. Wij woonden boven en beneden voor ons woonden opa en oma Kieken. Vanuit de woonkamer keken wij de Arbeidstraat in met aan de rechterkant de Meubelfabriek van "van Maanen". En aan de andere kant woonhuizen. Rechts op de hoek aan de kant van de fabriek woonde de familie Haarbrink in de bovenwoning, aan de linkerkant boven de fam. Klappers. Naast de fam. Klappers woonde op het bovenhuis de fam. van Zanten. Achter in de Arbeidstraat was aan de linkerkant een kolenboer Verhaaf, daar kon je een kitje kolen kopen of een paar turven.

Toen ik bijna 4 was ging ik naar de kleuterschool "de Korenbloem" op de hoek van de Klarendalseweg en de Willemstraat, later naar de openbare Kambergschool (school 2a) in de Kapelstraat. Boven deze school zat een Katholieke jongens school (daar zaten mijn neefjes op: Henk en Bert Hermeling). De ingang was aan de Agnietenstraat.

Kleuterschool de Korenbloem

Na schooltijd kon je 's middags voor 4 cent en een naamplankje aan een touwtje om je nek naar "Ons Huis" op de Klarendalseweg bij mevrouw Kreuze (er werd gezegd dat ze van de kinderpolitie was), er was ook een juffrouw Krabbe. Voor oudere jeugd was 's avonds een groep.

De ontploffing waar over ik lees in herinneringen klopt, ik was dacht ik 13 jaar. Er was flinke paniek en veel glasschade. De man (Bolder) die om het leven is gekomen woonde net om de hoek van de Rapparddwarsstraat in de Johannastraat. Hij verzamelde oud ijzer voor de verkoop en dat demonteerde hij dan. Mijn moeder was boodschappen doen en mocht de straat niet in, mijn zus en ik konden alles goed zien van uit het woonkamerraam. Er was niet veel van hem over gebleven (hij werd in een wasteil naar buiten gedragen).

Er was ook nog een wandelclub (W.I.K. willen is kunnen). opgericht door de meneer Kiezenberg. Hij woonde op de Willemstraat boven het pakhuis van de bakker die op de hoek zat van de Willemstraat en de Rappardstraat. Om de hoek in de Rappardstraat zat een slager, tegenover de bakker op de hoek zat een fietsenmaker. Daar boven woonde de fam. van Soest.

We hebben heel wat marsen gelopen. Ik liep eerst met het vaandel en later mocht ik met de trommel lopen. We oefenden in het clubgebouwtje van de speeltuin. We hadden nog een extra begeleider de heer Weijers.

Op donderdag was het altijd druk op de Klarendalseweg, bij Ernste de paardenslager. Er dan werd er geslacht en verse paardenworst gemaakt. De mensen stonden dan buiten de winkel tot bij bakker Peters voor de deur. Op een van de foto's  op deze website staat mijn opa Roelofs met een pet op.

Mijn opa en oma (van mijn moeders kant) en 2 zonen woonde op de Roosendaalsestraat tegen over de Schutterstraat. Het waren oude huisjes, je kwam gelijk met de voordeur de kamer binnen. Mijn oom Henk Roelofs werkte toen voor Pernis uit de Prinsessestraat, dat deed hij met paard en wagen - zo'n oude Belgische knol. We noemde dat beest de schele want hij kon niet goed zien. Als mijn oom (als hij in de buurt was) koffie ging drinken bij zijn moeder kreeg het paard altijd een boterham met suiker, als het te lang duurde voor hij aan de beurt was deed hij zelf de deur open en stapte met zijn voorpoten de kamer binnen om te kijken hoe lang het nog duurde voor hij zijn witte boterham kreeg. Zijn collega Hasje van Zanten uit de Arbeidstraat deed het zelfde werk, zij brachten bij de cafe's de tonnen bier en limonade. Later werd dit met kleine vracht wagentjes gedaan. De paarden werden toen geslacht

Winkelweek Klarendal

Eén keer per jaar was er  de Klarendalse winkelweek, deze werd geopend door burgemeester Matser. De hele Klarendalseweg was dan versierd en er stonden kraampjes buiten waar je gebakken lever kon kopen en andere eetspullen. Op de hoek van de Hoflaan en de Klarendalseweg stond een podium tegen het hek van de Menno van Coehoornkazerne. Wat ik me nog herinner is dat Rita Corita optrad (met het nummer, koffie, koffie lekker bakkie koffie) en Ria Valk. Het was erg gezellig. Ik zat toen op balletles bij Mevrouw Magendans (later heeft haar zoon de lessen gedaan). Ze had een winkel op de Klarendalseweg tegen over de bloemenzaak van Peters. Een keer per jaar was er een uitvoering in het K.A.B gebouw ( ik heb meegedaan aan de uitvoering van Peter en de Wolf (Mientje Oostdam danste Peter), ik was een jager. Onze balletgroep zou meelopen met de opening in kabouterpakken. Omdat er niet genoeg broeken waren had ik de pech dat er voor mij geen broek meer was en niet mee mocht lopen. Als 6 jarige ben je dan heel verdrietig. Dus mocht ik op de praalwagen zitten met de Prinses en nog 2 kabouters. Aan het eind van de optocht mocht ik samen met burgemeester Matser mee bij van Haren de Schoenenwinkel (op de hoek van de Akkerstraat en de Klarendalseweg) theedrinken.