Hans Gerritsen
Mijn
naam is
Hans Gerritsen. In 1954 ben ik in Klarendal geboren. Samen
met mijn
ouders Jan en Dien Gerritsen, mijn 4 broers en zus woonde ik
in de
Johannastraat 139. Mijn vader werkte bij de Gemeente, hij
legde
grondkabels en mijn moeder zorgde, zoals toen gebruikelijk
was, voor de
kinderen.
Ik zat
bij de nonnen op de St. Catharina Kleuterschool, ik
dacht bij
zuster Eleuthera en zuster Fanny. Daarna heb ik op de
Sint Ludgerusschool gezeten, bij meester Driessen en van
Goetem. De
Ludgerusschool stond aan het begin van de Klarendalseweg
schuin
tegenover de bioscoop Corso.
Als klein kind
mocht ik altijd met mijn opa mee hout sprokkelen in het
Duitse bosje
(daar waar nu de Postbankkantoren staan) , daarvan ging ook
een deel
naar fam. Deibergen. Wij brachten de familie Deibergen hout,
omdat mijn
moeder in ruil daarvoor aardappels kreeg. Zo hielp men
elkander.
Deze familie woonde in de 4de Nijverheidstraat,
4 huizen
van ons vandaan. Het hout sprokkelen leverde mij 5
cent op, dat
was (toen) veel geld voor mij.
De spelletjes,
die ik speelde: tollen met een stuk hout en een schoenveter,
stuiver
gooien, hoelahoep, enkelaar (buskrijgertje) en spoorzoeker. Ik speelde deze
spelletjes met mijn vriendjes Freddy Gimbergen, Leo Arens en
Bertie
Konings.
Ook heb ik nog
leuke herinneringen aan winkels, zoals van Heumen de bakker
(Betsie) op
de hoek Willemstraat/Johannastraat, Kniest of Demoed met
zijn
huishoudartikelen op de andere hoek van de
Willemstraat/Johannastraat
net zoals mevr. Hermans. Mevrouw Hermans
had altijd een witte schort aan, zij verkocht snoep zoals
stroopsoldaatjes en gelukstoffees. Ernste de slager, waar
vroeger de
paarden door de poort gingen voor de slacht, maar dat
besefte ik me
later pas. Dan was
er nog
Henzen, vooral kleding op de pof, van Dinter de tabakswinkel
aan de
Klarendalseweg, Sprokkereef de zuivelwinkel en het café van
Bouke Kramer.
Ook kan ik mij
herinneren dat er op de Menno van Coehoornkazerne een
kinderfeest was
en daar kregen we eten en drinken, cadeautjes etc. Ik ben
benieuwd of
er nog meer mensen zijn die zich dit herinneren.
En natuurlijk
herinner ik me (ome) Jan de Bie, de wijkagent van Klarendal. Een baantje had
ik niet, daar was ik te klein voor, in 1964 zijn we naar
Arnhem Zuid
verhuisd. Ik weet
nog dat
veel van "de oudjes" op het stoepje voor de deur zaten,
waaronder ook
opa Minnen van de Johannastraat. Ik woonde zelf als klein
kind in deze
straat, nu ben ik al 30 jaar getrouwd met een kleindochter
van deze opa
Minnen. Alsof het zo wezen moest.