Gerrit Maas

Mijn naam is Gerrit Maas, ik ben in 1958 als jongen van 4 samen met mijn moeder en broer op Klarendal komen wonen in de Sumatrastraat nummer 47. Wij kwamen oorspronkelijk uit Oosterbeek en zijn bij mijn stiefvader Frits Verburgt ingetrokken. Mijn kleuterschooljaren heb ik bij de nonnen op de Mariakleuterschool doorgebracht, later ben ik naar de St Jansschool 2 aan de Rosendaalsestraat gegaan. Van een paar buren weet ik nog de namen: de zusters Leijsner, meneer en mevrouw Kinsma en mevrouw Mulder, die boven ons woonde.

Mijn herinneringen zijn uit het jaar 1962/63. Ik was een jaar of 8, mijn stiefvader is in het  jaar 1962 gestorven en mijn moeder moest rond komen van een weduweuitkering. Om dat aan te vullen heeft ze gewerkt in de horeca en waren mijn broer en ik vaak alleen thuis. Ik was ongeveer 8 of 9 jaar. Om mijn vrije tijd nuttig te besteden heb ik toen aan melkboer Van der Haas gevraagd of ik niet kon helpen, waar hij gelukkig positief op reageerde en mij voor de woensdagmiddag en zaterdagmiddag inhuurde om te helpen zijn handel uit te venten. Het was mijn eerste baantje.
Melkboer Van der Haas had zijn winkel op de hoek van de Verlengde Hoflaan en de St.Janskerkstraat tegenover de Gruyter (waar nu rijwielhandel van Hoof is gevestigd). In de St. Janskerkstraat had hij de stalling voor zijn mechanische hond (in de volksmond trekhond genoemd) waar we samen dan de kratten en melkbussen inlaadden, om vervolgens de wijk in te gaan.
Deze wijk was aan de westkant van de Verlengde Hoflaan tot aan het Johannaplein en voor zover ik me kan herinneren tussen de Klarendalseweg en de Rosendaalseweg. Eenmaal sloeg hij bij het naar links afslaan bijna een fietser voor zijn hoofd waarna wij ontzettend gelachen hebben
Als jongen van 8 was ik maar wat trots om met de melkboer samen op de bok van zijn trekhond te zitten en ook aan de deuren melk te mogen afleveren. Na een tijdje had hij wel in de gaten dat ik ook wel kon afrekenen en  werd dat ook mijn taak.
Mijn eerste loon bestond uit een reep chocolade en een paar ons kaas. Die reep (van der Heer met advokaatvulling) heeft jarenlang, als herinnering aan die tijd bij mijn moeder op de schoorsteen gelegen.
Na ongeveer een half jaar heeft mijn moeder mijn broer en mij een tijd bij mijn tante in Rheden ondergebracht en is het baantje verloren gegaan.
Heb tot op heden nog de beste herinnering aan Van der Haas en zeker ook aan Klarendal, een wijk die ik ieder kind zou hebben toegewenst als het er nog zo was als vroeger. Zou willen dat ik nog eens terug kon naar die tijd om samen met 't Haasje op zijn trekhond over Klarendal te rijden.
Enkele malen per jaar kom ik nog op Klarendal om even bij te praten met oude bekenden en ik moet zeggen dat de gemeente er best wat meer aan had kunnen doen om de wijk leefbaar te houden zoals het TOEN was
Als je nu over de Klarendalseweg rijdt, dan denk je dat je in de cakewalk op de kermis zit zo ongelijk is het wegdek. Dit was al zo toen ik in 1974 de wijk verliet en de renovatie nog niet eens echt op gang was gekomen.